dimarts, 26 de juliol del 2011

Queda't amb el que t'he dit.

Dos dies seguits, els dos dies millors de l'estiu. T'he vist, si, per fi. Ets fantàstic, com sempre. Amb el teu cabell moreno, els teus ulls grans marrons amb aquella mirada que m'encanta.. Que si, que encara me'n recordo de tu i me'n recordaré sempre. Noi, que em tens boja, si us plau decideix-te ja perquè jo tinc masses ganes de donar-te un peto o fins i tot deu de petons. T'estimo ningú ho canviarà, ningú t'estimará com jo i crec que.. doncs es igual, queda't amb el que t'he dit. T'estimo, no hi ha més!

dissabte, 23 de juliol del 2011

No te olvidé.

¿Sabes lo mucho que echo de menos llegar a casa pensando que tú me quieres, y que hace nada había rozado tus labios? Es tanto lo mucho que lo echo de menos que me cuesta respirar. Cada día lucho por saber que tú te fuiste, y que no volverás. Cada día es un nuevo reto para mí. Me gustaría poder disfrutar día a día de lo que tengo y no pararme a pensar en lo que perdí. Pero es que te quiero, y eso nadie podrá hacerlo cambiar. Ni si quiera ella. Yo era la niña más feliz del mundo. Yo me acuerdo de todos y cada uno de tus mensajes. Yo tengo aún en mi cabeza, tu cara cuando me besabas. Tengo todo guardado en mi cabeza y en mi corazón. Ahora te preguntaras que porque lo tengo todo guardado, y no me olvido de ti. Pues eso no pasa porque sentía tanto por ti, que no puedo olvidarte. No puedo seguir sin ese sentir. Amigo, si es lo que quieres tú, te quiero y te querré aunque yo perdone y no olvide.

dimecres, 20 de juliol del 2011

Con imaginación.



Y es que cuando me convierta en una estrella viviremos a lo grande. Con lujos. Haré cualquier cosa por ti. Si tu me dices que buenas intenciones tienes, podremos negociar. Quizá hasta nuestros caminos se vuelva ajuntar, quien sabe.. el amor no tiene limites. No quiero que me dejes, aunque ya por desgracia me pillaste haciendo trampas, me pediste. Ahora hablemos en serio, te necesito en mi vida, sino las cosas no andan bien.

Nuestro amor.

Era perfecto, era genial. Todo era precioso. Hasta el punto de no poder sonreír más fuerte. Nos llevábamos tan bien, y nos entendíamos también. Estuvimos genial, hasta que aquella tormenta cayó después, todo fue a peor. Sinceramente podríamos haber intentado que aquella tormenta no nublara nuestros corazones, pero no, no lo hicimos. Fuimos tontos, por no luchar por nuestro amor. Era solido, perfecto, sensible, feliz, era la mejor manera y la causa de cada una de nuestras sonrisas.

dimarts, 19 de juliol del 2011

La calor i el fred.


La calor de les teves mans, i el fred del teu cos. La calor del teu somriure i el fred del teu cor. Tan tebi, però alhora tan fresc. Amic meu, ets rar. M'agrades. Sensible, però dur. Una cosa que no es pot explicar. Que si, que potser la calor d'aquest dia tan assolellat sigui el que m'afecta, però jo segueixo pensant que els teus defectes i les teves rareses et feien especial. Espectacular. Ja m'explicaràs com t'ho fas, l'encanteri, o el secret però els teus encants mai ningú els tindrà.

Él, más de lo que se piensa.

Cada mañana te busco pero no estás aquí. Me desespero yo ya no puedo vivir así. Me pregunto donde estás, quiero que sepas que aún pienso en ti. Me llevas loca chico, te quiero junto a mi. El perfil de sus labios es similar a la arena, color crema. Es más que un desear, más que una idea. Más que un simple parpadeo. Presiento escalofríos y sueño con su mirada. Sus pasos hechizan y danzan entre palabras dejando atrás suspiros, y huiré de la añoranza. 

Llueve.

Cada gota que cae, es un te quiero que susurro en tu oído. Es un simple te quiero, con el que puedes jugar como quieras e interpretar como quieras. Nos conocimos en un mes de invierno, después en verano supiste olvidarte de mi. Ahora llueve, es verano... Dime tu, ya que sola no se que hacer con mi vida. Dime, que puedo hacer, dime.. dime que ahora ya no me quieres. Mírame, ¿lo ves? Pues esto no es porque te fuiste, no. Es porque tu hiciste conmigo lo que quisiste, más de voy a decir, me utilizaste... Pero eso ya se acabó porque quieras o no seguiré, seguiré con la lluvia caminando poco a poco para no volver a resbalarme. 

divendres, 15 de juliol del 2011

Morir en un segundo.



Tan mal me sentí. No lo entendía, en mi cabeza no lo recibía. Siento ganas de llamarte, pero no puedo ni lo haré. Que hacer, que sentir, que poder mirar, que poder pensar… Ni idea. Todo es extraño, todo es raro. La vida nos dio algo que no nos gustaba i ahora te quedaste con lo que te gustaba tú. Ahora si te das cuenta, solo te queda nuestro recuerdo. De verdad, ¿tan malo eres? Pues sí, todas aquellas veces que decías que no valías, tenías razón. Yo era la que estaba equivocada. Mis ojos llorarán si, de felicidad. Ya dije yo que los triángulos amorosos no eran tan buenos como creíamos.

¿Qué hago?

Ya me dirás tú, me metiste en este maldito sueño. Es infernal, no te das cuenta. Mírame, ¿me ves buena cara? Va, por favor no hagas que de te doy pena si en realidad lo que quieres es sacar lo poquito que te gusta de mí. Ya sabes, el que ríe último ríe mejor.  Sonríe a ti fingir se te da genial. Hay la verdad es que no sé qué hago, te quiero y me contradigo pero si, hago bien. Sabes qué... fuiste un completo imbécil, y lo bueno es que no te sientes mal. Estás en tu casa posiblemente tumbado y te da igual todo el daño que causaste. Mira haz lo que quieras, pero piensa, piensa y piensa. Lo que nunca hiciste hazlo.

dijous, 14 de juliol del 2011

Quizá en mi agenda...

Vive con la paz, sonríe con tu boca i ama con aquello que nos mantiene en pie, aquello que decimos que no sirve para nada pero es vital para la vida. Ya para sentimiento, o para vivir. ¿Sabes aquella cosita que tú has perdido por ese camino que escogiste de piedras y troncos? Pues esa. Aquella que perdiste y volviste a recuperar. Pues sí, aquello hace que tú te des cuenta de lo bueno y de lo malo, aquello es... Vital, fundamental. Es tu corazón. Es aquello que te hace sentir y en una décima de segundo parar de vivir. Cuando vuelvas a encontrarlo en ese camino que tú mismo cogiste, avísame quizá tenga hora en mi agenda para tu corazón.

Tu mirada dice volveré.



Esperaré, pero con la esperanza. Con tus ojos grandes marrones transmites inseguridad. Pues quédate en tu casa con tus hobbies y con tus manías. Ahora sí, es hora. Hora de decidirse nene, hora de decir que si o que no. Que la vida es así. O tú al menos la elegiste así. Ríe, disfruta, pero no hagas daño. Tú no quisiste que te lo hicieran, ¿porque tú lo haces? Ya me contarás…

Acuérdate.

Mira te fuiste i a mí me tocó quedarme con el recuerdo de tus miradas y de tus besos. Ahora a ti te toca sonreír. Por favor hazlo ya que tú puedes. Por favor quiérela, nunca la dejes escapar. Y ahora si no te importa deja a los demás, acuérdate que yo te quise i aunque quizá ella no te quiere como yo. Acuérdate. Acuérdate de que la que te salvaba de tus penes era yo, acuérdate. Acuérdate de mí. 

Éramos.


Siento que tu compañía es el mejor regalo que me dio la vida. Aquella fuerza. Mírame, si es verdad que no te das cuenta, te quiero. Aquella palabra que tú por un instante sentiste a mi lado, cuando éramos más que novios, más que amigos.. éramos la unión perfecta de amor. Pues aquello dentro de mí no, no se marchó. Pero si alguien o algo por alguna casualidad de la vida me dijo que tenía que pasar página lo haré. Por mí, ya hice mucho por ti.

La persona que et marca.

Que sí, que sí.. Que jo l'estimo. Doncs no sabeu de qui parlo oi? Mira es una persona que sempre, m'escolta. Sempre m'ajuda. Sempre esta quan ho necessito. Sempre el tinc al meu petit cor, sempre el tinc present. Sempre serà aquella persona que marca en mi. Aquella que et compren que et diu que es bo i que es dolent. Doncs mira no m'enrollaré més, es perfecte i em fa sentir tan bé... Sempre tindrás alguna persona que et marcarà, doncs allà estarà.

dimarts, 12 de juliol del 2011

Lo mejor para mi.

Aquí sentada en una esquina donde el amor no tiene juioio, me volví a parar a pensar en ti. Sí, lo hago amenudo. La verdad es que no se que hacer ni que decir. Todo es tan complicado... Bueno quizá el destino sepa lo que pasará, espero que sea lo mejor. Para mi lo mejor es tenerte otra vez.

Antes.

Todo aquí es difícil, todo. Yo tenia antes las cosas fáciles. Antes todo era fácil, divertido, hasta bonito. Antes yo aunque tuviera problemas me daba igual. Antes yo, estaba con una sonrisa de oreja a oreja todo el día. Antes me iba a la cama enamorada. Antes veía películas tranquila. antes yo era feliz, sacaba lo mejor de mi. Antes estabas en mi vida, antes formabas un trocito de mi. Antes reíamos juntos, antes te besaba, antes era todo perfecto. Antes me querías, antes la vida era genial. Da tanta pena tener que decir antes... Aunque tanto tiempo pensando saqué una conclusión y es que pase lo que pase, estés con quien estés, te siga queriendo o no yo estaré, estaré porque el pasado pasado esta, y yo no quiero perderte. Aunque no quiera volver a perderte, yo pasó y acuérdate de que te quise como a nadie, como a nadie.

dimarts, 5 de juliol del 2011

Marcharte.

Porque quisiste marcharte? Porque tuve yo que aceptar tu decisión? Porque todo es así? Porque sigues siendo para mí tan importante? Porque tuve que sonreírle al mundo cuando no quería? Porque tuviste que decidir esa decisión? Porque la vida predijo que estuviéramos separados? Porque el mundo no quiso que rozara tus besos? Porque...? Mira yo no sé que debe de pasar por tu cabeza, yo no se tampoco que pasa por la mía. Ahora solo quiero pensar que adelante hay que seguir, queramos o no, alguien decidió que tenemos que estar separados pues salió ganando. Ahora tu, disfruta aunque estaré aquí para lo que quieras... Y aunque me duela te quiero, y siempre estarás en mi pequeño corazoncito.

¿Explicame tu a mi, porqué vuelves?

Explicame tu a mi, porque cuando todo me va bien, vuelves. Vuelves a decirme una simple palabra, porque? Aunque sea la primera i ultima persona que quiera que le hables, si no puedes hacerlo no lo hagas.

diumenge, 3 de juliol del 2011

Que ya poco a poco no me acuerdo ni de cuando me mirabas, sí quedate con los besos de otra. Yo tengo mi dignidad! 
OTRO OCUPÓ TU LUGAR!